गणिताच्या वर्गातील विद्यार्थ्यांमधील वैयक्तिक फरक ओळखण्यासाठी खालीलपैकी कोणते मूल्यमापन तंत्र योग्य ठरणार नाही?

मूल्यमापन ही विद्यार्थ्यांचे ज्ञान, कौशल्ये, वृत्ती आणि विश्वास यांचे पद्धतशीरपणे मूल्यांकन, मोजमाप आणि दस्तावेजीकरण करण्याची प्रक्रिया आहे.

Key Points 

• मानक किंवा बेंचमार्क विरुद्ध विद्यार्थ्यांच्या शिक्षणाचे मूल्यमापन करण्यासाठी सामान्यत : एकक, सत्र किंवा अभ्यासक्रमाच्या शेवटी एकत्रित मूल्यांकन केले जाते.
• अध्यापन पूर्ण झाल्यानंतर विद्यार्थ्यांची एकूण कामगिरी निर्धारित करण्यासाठी याचा वापर केला जातो.
• सारांशात्मक मूल्यमापनाचा उद्देश विद्यार्थ्यांच्या वैयक्तिक शिकण्याच्या गरजा, सामर्थ्य किंवा कमकुवतपणा ओळखणे हा नसून ते संपूर्णपणे काय शिकले याचे मोजमाप करणे हा आहे.
• सारांशात्मक मूल्यांकन तपशीलवार, सतत अभिप्राय प्रदान करत नाहीत ज्याचा उपयोग विद्यार्थ्यांमधील वैयक्तिक फरक समजून घेण्यासाठी केला जाऊ शकतो.
• सारांशात्मक मूल्यमापन सामान्यत: अध्यापन कालावधीच्या शेवटी प्रशासित केले जात असल्याने, ते वैयक्तिक गरजांच्या आधारे अध्यापनामध्ये चालू समायोजनाची संधी देत नाहीत.

अशाप्रकारे, आपण असा निष्कर्ष काढू शकतो की गणिताच्या वर्गातील विद्यार्थ्यांमधील वैयक्तिक फरक ओळखण्यासाठी सारांशात्मक मूल्यांकन तंत्रे योग्य नाहीत.

Additional Information 

• वैयक्तिक फरक ओळखण्यासाठी रचनात्मक मूल्यमापन आदर्श आहेत, कारण ते प्रत्येक विद्यार्थ्याच्या प्रगतीवर आधारित अध्यापन धोरणांचे सतत निरीक्षण आणि समायोजन करण्यास अनुमती देतात.
• वैयक्तिक फरक ओळखण्यासाठी निदानात्मक मूल्यमापन अत्यंत प्रभावी आहे कारण ते प्रत्येक विद्यार्थ्याचा प्रारंभिक बिंदू समजून घेण्यास मदत करतात, त्यांच्या विशिष्ट गरजांनुसार तयार केलेल्या सूचना सुलभ करतात.
• समवयस्कांचे मूल्यमापन वैयक्तिक शिक्षण प्रक्रिया आणि फरकांबद्दल अंतर्दृष्टी प्रदान करू शकते, कारण विद्यार्थी सहसा शिक्षकांपेक्षा भिन्न दृष्टिकोनातून अभिप्राय देतात.